Πρωτογιορτάσαμε την 25η Μαρτίου

όταν οι αγωνιστές δεν είχαν να φάνε

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Για δεύτερη συνεχή χρονιά δεν έφτασε η πρόσκληση της πρεσβείας μας για την δεξίωση της 25ης Μαρτίου. Αν είναι ο δρόμος μου προς την ορθόδοξη εκκλησία μεθαύριο Κυριακή, θα περιοριστώ στη δοξολογία για την Εθνική Παλιγγενεσία μετά την θεία λειτουργία. Πολυτέλεια η δαπάνη κάπου 1.500.000 ευρώ για 150 δεξιώσεις (πρεσβείες, μόνιμες αντιπροσωπείες, συνδέσμους, γενικά προξενεία και προξενεία), την ώρα που η λιτότητα δυσχεραίνει σοβαρότατα την λειτουργία τους. Η ίδια και χειρότερη κατάσταση επικρατούσε και το 1838, όταν τιμήθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα η μνήμη των Ελλήνων αγωνιστών του 1821 κατόπιν επιμονής του δημάρχου της πόλης, Δημ. Καλλιφρονά, επειδή το τότε υπουργείο Εσωτερικών δεν ήθελε να ξοδέψει την ώρα που οι πρωταγωνιστές της επανάστασης δεν είχαν να φάνε.

Στο 24grammata.com διαβάζω λεπτομέρειες μέχρι και κουτσομπολιό. Κατά μια εκδοχή το παλάτι (ο Όθων) μάλλον δεν επιθυμούσε να συνδέσει την εθνική γιορτή με την Ορθοδοξία, για να μη δώσει την ευκαιρία στην Εκκλησία να καπηλευτεί την επανάσταση των Ελλήνων. Η δοξολογία έγινε στον τότε Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Σοφίας, στην οδό Αιόλου και ακολούθησαν οι εκδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και την Ακρόπολη, χωρίς να λείψουν οι γκρίνιες και οι διαφωνίες για το συνολικό κόστος σε εποχή ισχνών αγελάδων. Μέχρι και οι κακές γλώσσες είπαν ότι για τον πρώτο εορτασμό του 1838 δαπανήθηκε μέρος των χρημάτων που προορίζονταν για την ανέγερση του Πανεπιστημίου στην πόλη.
Χρόνια μας Πολλά και κυρίως καλύτερα.